آتش و انواع آن:
آتش ها بر اساس نوع سوخت به دو دسته اصلي تقسيم مي شوند:
1.آتش سلولزي:
در حريق حاصل از مواد سلولزي و سوخت هاي جامد آلي، دما پس از يك ساعت به 920 درجه ساني گراد رسيده و سپس منحني شيب ملايمي خواهد داشت. (نمودار 1 منحني سبز)
2.آتش هيدروكربني:
در حريق حاصل از سوخت مواد هيدروكربني دما در مدت 4 دقيقه به 930 درجه سانتي گراد طبق منحني استاندارد مي رسد.( نمودار 1 منحني قرمز)
شکل 1: مقايسه منحني هاي استاندارد آتش سلولزي و هيدروكربني
آتش سلولزي
در آتش سلولزي واقعي سلولزي تغييرات دما به سه بخش رشد، توسعه حريق و دوره فروكش تقسيم مي شود. (نمودار2)
در زمان شروع آتش سوزي، حرارت از مركز آتش شروع و باعث مشتعل شدن مواد ديگر (Growth Period) و افزايش سريع دما (Flashover) مي گردد.
در مرحله توسعه حريق (Developed period ) آتش كليه مواد سوختني را در بر مي گيرد و دما به 1000 درجه سانتي گراد مي رسد. پس از اشتعال بيشتر مواد سوختني، ابعاد حريق كاهش يافته و از دماي حريق كاسته مي شود (Decay Period).
شکل 2: منحني واقعي آتش سلولزي
در آتش هاي سلولزي امكان فروريختن سازه در دو مرحله توسعه حريق و فروكش وجود دارد.
عواملي كه در تعيين دماي آتش دخالت دارند عبارتند از: ميزان مواد سوختني و نحوه پراكندگي آنها، مصالح به كار رفته در ديوار، كف و سقف، پنجره و اندازه آن، كانالهاي خروج، مسير و سرعت باد و دماي محيط.
شکل 3: كاهش مقاومت فشاري فولاد با افزايش دما
آتش هيدروكربني
انتقال حرارت در آتش سوزي ها به سه طريق هدايتي، جابجايي و تشعشعي صورت مي گيرد، كه انتقال حرارت تشعشعي از عوامل مهم در طراحي پوشش هاي ضد حريق آتشهاي هيدروكربني است كه آن تحت تاثير شكل، طول، قطر و زاويه آتش و همچنين رطوبت هوا مي باشد.
طراحي پوششه هاي ضد حريق در صنايع نفت، گاز و پتروشيمي مستلزم شناخت نوع مواد اوليه مصرفي، محصولات نهايي، خط توليد و مناطق پر خطر در آن، امكانات و تجهيزات اطفاء حريق مي باشد.
شکل 4: افزايش دماي ستون W14*193 در آتش هاي سلولزي (خط قرمز) وهيدوركربني (منحني سبز)